Als ik dit niet doe, dan ... (vul maar in)

Vorige week zat ik tegenover een directeur die me iets opbiechtte wat ik vaker hoor:

"Yvette, ik weet precies wat ik moet doen. Vroeger stoppen, grenzen stellen, beter voor mezelf zorgen. Maar ik doe het gewoon niet."

Hij keek me aan alsof hij verwachtte dat ik hem ging vertellen dat hij meer discipline nodig had. Of een betere planning. Of nog een time management cursus.

Maar dat deed ik niet.

Want zijn probleem was niet gebrek aan kennis of discipline. Zijn probleem was dat hij zichzelf een verhaal vertelde.

"Als ik om 18:00 stop, dan..."

"Als ik nee zeg tegen die vergadering, dan..."

"Als ik dat project niet zelf doe, dan..."

Altijd dat woordje "dan" gevolgd door een rampscenario.

➖ Dan valt alles stil

➖ Dan ben ik niet meer onmisbaar

➖ Dan gaat het mis

➖ Dan verlies ik controle

Maar weet je wat het gekke is? Die "dan" scenarios zijn bijna nooit waar.

Ik vroeg hem: "Wat is het ergste dat er écht gebeurt als je vanavond om 18:00 stopt?"

Stilte.

"Niets eigenlijk. Maar het voelt alsof..."

Daar zit het. Het voelt alsof.

Je hoofd vertelt je verhalen over waarom je geen keuze hebt. Terwijl je altijd een keuze hebt. Je maakt hem alleen niet.

Het verschil tussen professionals die floreren en die functioneren?

Ze stoppen met luisteren naar de verhalen in hun hoofd en beginnen met keuzes maken vanuit wat ze écht willen.

Mijn directeur? Die ging die avond om 18:00 naar huis. Er viel niets stil. Zijn team redde het prima. En hij zat die avond heerlijk met z'n gezin in de zon op het terras.

Dus in deze Sunday Reset is mijn vraag aan jou: welk verhaal vertel jij jezelf over waarom je geen keuze hebt?