"You Don't Need Permission. You Just Need the Courage to Start."

2 weken geleden was ik bij de diploma-uitreiking van onze zoon.
Hij heeft zijn master behaald.

En een van de sprekers zei iets wat me raakte:

"You don't need permission. You just need the courage to start."

Ik keek de zaal rond.
Vol jonge mensen die hun toekomst tegemoet gaan.
Vol moed. Vol dromen. Vol mogelijkheden.

En ik dacht aan jullie.

Aan de secretaresses die ik spreek.
Die precies weten wat ze willen in 2026.

Minder stress.
Meer waardering.
Betere balans.
Strategischere rol.

Prachtig.

En nu mijn vraag: op wie wacht je?

Want jullie zijn niet zoals die studenten.
Jullie hebben al ervaring. Al bewezen. Al geleverd.

En toch wachten jullie.

Op je manager die zegt: "Word maar strategischer."
Op je collega's die zeggen: "Jij mag nu nee zeggen."
Op het perfecte moment waarop alles rustig is.
Op de training die je leven magisch transformeert.

You don't need permission.

Je hebt al 10, 15, 20 jaar bewezen dat je het kunt.
Je hoeft geen toestemming meer.

You just need the courage to start.

En dat is moeilijker dan het klinkt.

Want die studenten 2 weken geleden?
Die hebben weinig te verliezen.
Ze beginnen nog.

Maar jij?
Je hebt een rol. Een reputatie. Een patroon.

En veranderen betekent riskeren dat het niet werkt.
Dat mensen raar opkijken.
Dat je faalt waar anderen bij zijn.

Dus je wacht.

En wachten voelt veilig.
Want wachten betekent niet falen.
Niet beginnen betekent niet mislukken.

Maar weet je wat het ook betekent?

Niet groeien.
Niet veranderen.
Niet vooruitkomen.

Hier is de harde waarheid over 2026:

Als je wacht tot iemand je toestemming geeft om te veranderen...
Dan eindig je 2026 precies zoals je 2025 eindigt.

Uitgeput.
Gefrustreerd.
Met dezelfde voornemens die je niet hebt gehaald.

Want verandering vraagt geen toestemming.

Het vraagt moed.

Niet op 1 januari.
Niet als het rustiger is.
Niet als je manager het vraagt.

Nu.

Want het perfecte moment bestaat niet.
Er zijn alleen momenten waarop je beslist: ik doe dit.

En dan begin je.

Imperfect.
Onzeker.
Zonder garanties.

Maar je begint.

Zoals die studenten 2 weken geleden hun diploma ontvingen.
Niet omdat ze perfect waren.
Maar omdat ze de moed hadden om te beginnen.

En nu staan ze aan het begin van hun carrière.
Met alle onzekerheid die daarbij hoort.

Maar ze wachten niet op toestemming.

Ze hebben de moed om te starten.

En jij?
Met al je ervaring?
Met al je kennis?
Met al je bewezen kunnen?

Jij hebt minder reden om te wachten dan zij.

You don't need permission.

Je hebt jezelf al bewezen.
Je weet wat je kunt.
Je weet wat je wilt.

You just need the courage to start.

Niet perfect.
Niet met garanties.
Niet met toestemming.

Gewoon beginnen.

Want dat is het verschil tussen wensen en veranderen.

En 2026?

Dat wordt niet anders door harder te wensen.
Het wordt anders door de moed te hebben om te beginnen.

Vandaag.